سرمایه‌داری، یک نظام تولید و نظام اجتماعی است که با مالکیت خصوصی و استثمار از کار مزدی مشخص می شود. در این نظام، بیشتر مواد و تجهیزات مورد نیاز فعالیت اقتصادی (قوای تولید) تحت مالکیت شرکت های خصوصی و افراد ثروتمند هستند و توسط آنها مدیریت می شوند در حالی که اکثریت مردم مقادیر ناچیز و یا هیچ بخشی از نظام تولیدی را در اختیار ندارند و لزوما باید قوای کار خود را بفروشند تا مایحتاج گذران زندگی خویش را محیا کنند.
طلوع سرمایه داری از قرن 16 میلادی تا امروز با کاهش کارمزدها به زیر حد امرار معاش، زوال رفعت انسانیت، و افزایش روال مرگ و میر زودرس مرتبط دانسته شده است. قبل از سرمایه داری، فقر شدید در تاریخ بشری بسیار نادر بوده، بجز مگر مواقع نادر مانند هنگام رخداد بلایای طبیعی.
هرجا سرمایه داری رشد کرده، چه از طریق سیاست مستعمراتی چه از طریق مصادره زمین، باعث ایجاد فقر فراگیر و زوال کلی کیفیت زندگی مردم عامه شده است.[۱]
منابع
نکات
ارجاعات
- ↑ Dylan Sullivan & Jason Hickel (2023). Capitalism and extreme poverty: A global analysis of real wages, human height, and mortality since the long 16th century. World Development, vol.161. doi: 10.1016/j.worlddev.2022.106026 [HUB]
کتابشناسی
منابع چاپی
- Gingrich, "Marx on Social Class". University professor's handout.
- Itoh, Makoto, 1988. The Basic Theory of Capitalism. Makoto Itoh is a Marxian economist belonging to the Japanese Uno school.
- Marx, Karl, and Fredereick Engels, 1848. The Communist Manifesto. Available free at Marxist Internet Archive and http://www.marx2mao.com
- Meiksins Wood, Ellen, 1995. Democracy Against Capitalism.
- Pistor, Katharina (2019). The Code of Capital: How the Law Creates Wealth and Inequality. Princeton University Press. ISBN 0691189439.
- Schweickart, David, 1980. Capitalism or Worker Control?. A point-by-point exposition of the advantages of a worker self-managed economy with market exchange and governmental control of new investment, over capitalism. Not Marxist-Leninist, but still a useful anticapitalist text.